26 Tiempo ordinario ( B ) Marcos 9, 38-43. 45. 47-48
SON AMIGOS, NO ADVERSARIOS
JOSÉ ANTONIO PAGOLA
SAN SEBASTIÁN (GUIPUZCOA).
ECLESALIA, 23/09/09.- A pesar de los esfuerzos de Jesús por enseñarles a vivir como él, al servicio del reino de Dios, haciendo la vida de las personas más humana, más digna y dichosa, los discípulos no terminan de entender el Espíritu que lo anima, su amor grande a los más necesitados y la orientación profunda de su vida.
El relato de Marcos es muy iluminador. Los discípulos informan a Jesús de un hecho que los ha molestado mucho. Han visto a un desconocido «expulsando demonios». Está actuando «en nombre de Jesús» y en su misma línea: se dedica a liberar a las personas del mal que les impide vivir de manera humana y en paz. Sin embargo, a los discípulos no les gusta su trabajo liberador. No piensan en la alegría de los que son curados por aquel hombre. Su actuación les parece una intrusión que hay que cortar.
Le exponen a Jesús su reacción: «Se lo hemos querido impedir porque no es de los nuestros». Aquel extraño no debe seguir curando porque no es miembro del grupo. No les preocupa la salud de la gente, sino su prestigio de grupo. Pretenden monopolizar la acción salvadora de Jesús: nadie debe curar en su nombre si no se adhiere al grupo.
Jesús reprueba la actitud de sus discípulos y se coloca en una lógica radicalmente diferente. Él ve las cosas de otra manera. Lo primero y más importante no es el crecimiento de aquel pequeño grupo, sino que la salvación de Dios llegue a todo ser humano, incluso por medio de personas que no pertenecen al grupo: «el que no está contra nosotros, está a favor nuestro». El que hace presente en el mundo la fuerza curadora y liberadora de Jesús está a favor de su grupo.
Jesús rechaza la postura sectaria y excluyente de sus discípulos que solo piensan en su prestigio y crecimiento, y adopta una actitud abierta e inclusiva donde lo primero es liberar al ser humano de aquello que lo destruye y hace desdichado. Éste es el Espíritu que ha de animar siempre a sus verdaderos seguidores.
Fuera de la Iglesia católica, hay en el mundo un número incontable de hombres y mujeres que hacen el bien y viven trabajando por una humanidad más digna, más justa y más liberada. En ellos está vivo el Espíritu de Jesús. Hemos de sentirlos como amigos y aliados, nunca como adversarios. No están contra nosotros pues están a favor del ser humano, como estaba Jesús.
SÃO AMIGOS, NÃO ADVERSÁRIOS
José Antonio Pagola. Tradução: Antonio Manuel Álvarez Pérez
Apesar dos esforços de Jesus para lhe ensinar a viver como Ele, ao serviço do reino de Deus, fazendo a vida das pessoas, mais humana, mais digna e ditosa, os discípulos não conseguem entender o Espírito que o animava, o Seu grande amor aos mais necessitados e a orientação profunda da Sua vida.
O relato de Marcos é muito iluminador. Os discípulos informam Jesus de um facto que os incomodou muito. Viram um desconhecido «expulsando demónios». Está actuando «em nome de Jesus» e na Sua linha: dedica-se a libertar as pessoas do mal que lhes impede de viver de forma humana e em paz. No entanto, aos discípulos não lhes agrada o seu trabalho libertador. Não pensam na alegria dos que são curados por aquele homem. A sua intervenção parece-lhe uma intrusão que é necessário cortar.
Expõem a Jesus as suas reacções: «Quisemos impedi-lo porque não é dos nossos». Aquele estranho não deve continuar a curar porque não é membro do grupo. Não lhes preocupa a saúde das pessoas, mas o seu prestígio de grupo. Pretendem monopolizar a acção salvadora de Jesus: ninguém deve curar em Seu nome se não adere ao grupo.
Jesus reprova a atitude dos Seus discípulos e coloca-se Numa lógica radicalmente diferente. Ele vê as coisas de outra forma. O primeiro e mais importante não é o crescimento daquele pequeno grupo, mas que a salvação de Deus chegue a todo o ser humano, incluso por meio de pessoas que não pertencem ao grupo: «o que não está contra nós, está a favor de nós». Quem faça presente no mundo a força curadora e libertadora de Jesus está a favor do Seu grupo.
Jesus rejeita a postura sectária e de exclusão dos Seus discípulos que só pensam no seu prestígio e crescimento, e adopta uma atitude aberta e inclusiva onde o principal é libertar o ser humano daquilo que o destrói e o faz infeliz. Este é o Espírito que deve animar sempre os Seus verdadeiros seguidores.
Fora da Igreja católica, há no mundo um número incontável de homens e mulheres que fazem o bem e vivem trabalhando por uma humanidade mais digna, mais justa e mais liberta. Neles está vivo o Espírito de Jesus. Temos de senti-los como amigos e aliados, nunca como adversários. Não estão contra nós pois estão a favor do ser humano, como estava Jesus.
SONO AMICI, NON AVVERSARI
José Antonio Pagola. Traduzione: Mercedes Cerezo
Nonostante gli sforzi di Gesù per insegnare loro a vivere come lui, al servizio del Regno di Dio, rendendo la vita delle persone più umana, più degna e felice, i discepoli non arrivano a intendere lo Spirito che lo anima, il suo grande amore per i più bisognosi e l’orientamento profondo della sua vita.
Il racconto di Marco è molto illuminante. I discepoli informano Gesù di un fatto che li ha disturbati molto. Hanno visto uno sconosciuto “che scacciava i demoni”. Sta operando “nel nome di Gesù” e nella sua stessa linea: si dedica a liberare le persone dal male che impedisce loro di vivere in maniera umana e in pace. Ciononostante, ai discepoli non piace il suo lavoro liberatore. Non pensano alla gioia di coloro che sono guariti da quell’uomo. La sua opera appare loro come un’intrusione che si deve interrompere.
Espongono a Gesù la loro reazione: “Glielo abbiamo vietato perché non era dei nostri”. Quell’estraneo non deve continuare a guarire perché non è membro del gruppo. Non sono preoccupati della salute della gente, ma del proprio prestigio di gruppo. Pretendono di monopolizzare l’azione salvatrice di Gesù: nessuno deve guarire nel suo nome se non aderisce al gruppo.
Gesù riprova l’atteggiamento dei suoi discepoli e si pone in una logica radicalmente diversa. Vede le cose in un altro modo. La prima cosa e la più importante non è la crescita di quel piccolo gruppo, ma che la salvezza di Dio raggiunga ogni essere umano, anche per mezzo di persone che non appartengono al gruppo: “Chi non è contro di noi, è per noi”. Chi fa presente nel mondo la forza guaritrice e liberatrice di Gesù è a favore del suo gruppo.
Gesù respinge la posizione settaria ed escludente dei suoi discepoli che pensano solo al proprio prestigio e incremento, e adotta un atteggiamento aperto e inclusivo, nel quale la prima cosa è liberare l’essere umano da quello che lo distrugge e lo rende infelice. Questo è lo Spirito che deve animare sempre i suoi veri seguaci.
Fuori della Chiesa cattolica, c’è nel mondo un numero incalcolabile di donne e di uomini che fanno il bene e vivono lavorando per un’umanità più degna, più giusta e più libera. In costoro è vivo lo Spirito di Gesù. Dobbiamo sentirli come amici e alleati, mai come avversari. Non sono contro di noi poiché sono a favore dell’essere umano, come era Gesù.
THEY’RE FRIENDS, NOT FOES
José Antonio Pagola. Translator: José Antonio Arroyo
Jesus had tried very hard to teach his disciples how to live at the service of the kingdom of God, by helping people to lead happier and more humane lives. The apostles, however, did not seem to understand the Spirit that guided Him, and his great love for the least fortunate of those they encountered in their everyday lives.
Mark’s narrative in today’s gospel is very enlightening. The disciples come to tell Jesus about an incident that has disturbed them a lot.
They had seen a man who was not “of their own, casting out devils on Jesus’ name.” Not only that, he tried to help people who have any kind of problem with their lives and happiness. Evidently, the disciples didn’t like that a stranger should do the same welfare work they had been assigned to do. The apostles did not even consider the fact that some sick people seemed to be healed and helped. The stranger was an intruder doing work, in fact.
Hence they went up to Jesus and told him: “We tried to stop him because he is not one of our own.” Such man should not continue to help people, because he is not one of us. The disciples were not thinking about the people’s needs and health, but about the prestige of their group. Evidently, they wanted a monopoly over Jesus’ saving power: no one should perform such works, unless they had first become members of their group.
Jesus corrected His disciples’ attitude and defended a totally different approach: the first and most important thing is not the growth of their own group, but that God’s saving help may reach to as many people as possible. People who do not belong to this group might provide such help: “Any one who is not against us is for us.” Everyone who brings into the world the saving and liberating power of Jesus can be part of our group.
Jesus rejected the sectarian and exclusive attitude of his disciples: they were thinking only of their prestige and growth. Jesus encourages an open and inclusive attitude: what really matters, first of all is liberating all human beings of anything impeding their freedom and welfare. This is the Spirit that must inspire all the true followers of Jesus.
Outside the Catholic Church, there are in the world numberless men and women who do a lot of good work for the betterment of humanity, for peace and justice. The Spirit of Jesus is alive in such people. They must be welcomed as friends and allies, never as adversaries. They are never against us, as long as they are in favour of all human beings, just as Jesus was.
SÓN AMICS, NO ADVERSARIS
José Antonio Pagola. Traductor: Francesc Bragulat
Tot i els esforços de Jesús per ensenyar-los a viure com ell, al servei del Regne de Déu, fent la vida de les persones més humana, més digna i més feliç, els deixebles no acaben d’entendre l’Esperit que l’anima, el seu gran amor pels més necessitats i l’orientació profunda de la seva vida.
El relat de Marc és molt il•luminador. Els deixebles informen Jesús d’un fet que els ha molestat molt. Han vist un desconegut «treient dimonis». Està actuant «en nom de Jesús» i en la seva mateixa línia: es dedica a alliberar les persones del mal que els impedeix de viure de manera humana i en pau. Tanmateix, als deixebles no els agrada el seu treball alliberador. No pensen en l’alegria dels qui són guarits per aquell home. La seva actuació els sembla una intrusió que cal tallar.
Exposen la seva reacció a Jesús: «hem mirat d’impedir-ho, perquè no és dels qui venen amb nosaltres». Aquell estrany no ha de seguir guarint perquè no és membre del grup. No els preocupa la salut de la gent, sinó el seu prestigi de grup. Pretenen monopolitzar l’acció salvadora de Jesús: ningú ha de guarir en el seu nom si no s’adhereix al grup.
Jesús reprova l’actitud dels seus deixebles i es posa en una lògica radicalment diferent. Ell veu les coses d’una altra manera. El primer i més important no és el creixement d’aquell petit grup, sinó que la salvació de Déu arribi a tot ésser humà, fins i tot per mitjà de persones que no pertanyen al grup: «Qui no està contra nosaltres, està amb nosaltres» . El que fa present en el món la força guaridora i alliberadora de Jesús està a favor del seu grup.
Jesús rebutja la postura sectària i excloent dels seus deixebles que pensen només en el seu prestigi i creixement, i adopta una actitud oberta i inclusiva on el primer és alliberar l’ésser humà d’allò que el destrueix i el fa dissortat. Aquest és l’Esperit que ha d’animar sempre els seus veritables seguidors.
Fora de l’Església Catòlica, al món hi ha un nombre incomptable d’homes i de dones que fan el bé i viuen treballant per una humanitat més digna, més justa i més alliberada. L’Esperit de Jesús és viu en ells. Hem de sentir-los com amics i aliats, mai com adversaris. No estan contra nosaltres per tant estan a favor de l’ésser humà, com ho estava Jesús. (Eclesalia Informativo autoriza y recomienda la difusión de sus artículos, indicando su procedencia).
