Gracias a Eulalia Zheng con «La fuerza del Evangelio» incorporamos el chino a la lista habitual de traducciones a los comentarios al Evangelio de José Antonio Pagola en 教会盐地 (Eclesalia).

Jesús..5 Tiempo ordinario (C) Lucas 5, 1-11
LA FUERZA DEL EVANGELIO
JOSÉ ANTONIO PAGOLA, lagogalilea@hotmail.com 
SAN SEBASTIÁN (GUIPUZCOA).

ECLESALIA, 06/02/13.- El episodio de una pesca sorprendente e inesperada en el lago de Galilea ha sido redactado por el evangelista Lucas para infundir aliento a la Iglesia cuando experimenta que todos sus esfuerzos por comunicar su mensaje fracasan. Lo que se nos dice es muy claro: hemos de poner nuestra esperanza en la fuerza y el atractivo del Evangelio.

El relato comienza con una escena insólita. Jesús está de pie a orillas del lago, y «la gente se va agolpando a su alrededor para oír la Palabra de Dios». No vienen movidos por la curiosidad. No se acercan para ver prodigios. Solo quieren escuchar de Jesús la Palabra de Dios.

No es sábado. No están congregados en la cercana sinagoga de Cafarnaún para oír las lecturas que se leen al pueblo a lo largo del año. No han subido a Jerusalén a escuchar a los sacerdotes del Templo. Lo que les atrae tanto es el Evangelio del Profeta Jesús, rechazado por los vecinos de Nazaret.

También la escena de la pesca es insólita. Cuando de noche, en el tiempo más favorable para pescar, Pedro y sus compañeros trabajan por su cuenta, no obtienen resultado alguno. Cuando, ya de día, echan las redes confiando solo en la Palabra de Jesús que orienta su trabajo, se produce una pesca abundante, en contra de todas sus expectativas.

En el trasfondo de los datos que hacen cada vez más patente la crisis del cristianismo entre nosotros, hay un hecho innegable: la Iglesia está perdiendo de modo imparable el poder de atracción y la credibilidad que tenía hace solo unos años.

Los cristianos venimos experimentando que nuestra capacidad para transmitir la fe a las nuevas generaciones es cada vez menor. No han faltado esfuerzos e iniciativas. Pero, al parecer, no se trata solo ni primordialmente de inventar nuevas estrategias.

Ha llegado el momento de recordar que en el Evangelio de Jesús hay una fuerza de atracción que no hay en nosotros. Esta es la pregunta más decisiva: ¿Seguimos «haciendo cosas» desde un Iglesia que va perdiendo atractivo y credibilidad, o ponemos todas nuestras energías en recuperar el Evangelio como la única fuerza capaz de engendrar fe en los hombres y mujeres de hoy?

¿No hemos de poner el Evangelio en el primer plano de todo?. Lo más importante en estos momentos críticos no son las doctrinas elaboradas a lo largo de los siglos, sino la vida y la persona de Jesús. Lo decisivo no es que la gente venga a tomar parte en nuestras cosas sino que puedan entrar en contacto con él. La fe cristiana solo se despierta cuando las personas descubren el fuego de Jesús. (Eclesalia Informativo autoriza y recomienda la difusión de sus artículos, indicando su procedencia).

A FORÇA DO EVANGELHO

José Antonio Pagola. Tradução: Antonio Manuel Álvarez Pérez

O episódio de uma pesca surpreendente e inesperada no lago da Galileia foi redactada pelo evangelista Lucas para infundir alento à Igreja quando verifica que todos os Seus esforços para comunicar a Sua mensagem fracassam. O que se nos diz é muito claro: temos de colocar a nossa esperança na força e no atrativo do Evangelho.

O relato começa com uma cena insólita. Jesus está de pé na margem do lago, e «as pessoas vão-se aglomerando à Sua volta para ouvir a Palavra de Deus». Não vêm atraídos pela curiosidade. Não se aproximam para ver prodígios. Só querem escutar de Jesus a Palavra de Deus.

Não é sábado. Não estão congregados na sinagoga próxima, de Cafarnaum para ouvir as leituras que se leem ao povo ao longo do ano. Não subiram a Jerusalém para escutar os sacerdotes do Templo. O que os atrai tanto é o Evangelho do Profeta Jesus, rejeitado pelos habitantes de Nazaré.

Também a cena da pesca é insólita. Quando de noite, no momento mais favorável para pescar, Pedro e os seus companheiros trabalham por sua conta, não obtêm resultado algum. Quando, já é de dia, atiram as redes confiando apenas na Palavra de Jesus que orienta o seu trabalho, produz-se uma pesca abundante, contra todas as suas expectativas.

No ruido de fundo dos dados que tornam cada vez mais patente a crise do cristianismo entre nós, há um fato inegável: a Igreja está a perder de modo imparável o poder de atração e a credibilidade que tinham até recentemente.

Os cristãos, temos vindo a verificar que a nossa capacidade para transmitir a fé às novas gerações é cada vez menor. Não faltaram esforços e iniciativas. Mas, ao que parece, não se trata só nem primordialmente de inventar novas estratégias.

Chegou o momento de recordar que no Evangelho de Jesus há uma força de atração que não há em nós. Esta é a pregunta mais decisiva: Continuamos a «fazer coisas» a partir de uma Igreja que vai perdendo atrativo e credibilidade, ou colocamos todas as nossas energias em recuperar o Evangelho como a única força capaz de engendrar fé nos homens e mulheres de hoje?

Não temos de colocar o Evangelho no primeiro plano de tudo? O mais importante nestes momentos críticos não são as doutrinas elaboradas ao longo dos séculos, mas a vida e a pessoa de Jesus. O decisivo não é que as pessoas venham a tomar parte nas nossas coisas mas que possam entrar em contato com Ele. A fé cristã só se desperta quando as pessoas descobrem o fogo de Jesus.

LA FORZA DELL’EVANGELO

José Antonio Pagola. Traduzione: Mercedes Cerezo

L’episodio di una pesca sorprendente e inattesa sul lago di Galilea è stato redatto dall’evangelista Luca per incoraggiare la Chiesa quando esperimenta che tutti gli sforzi per comunicare il suo messaggio falliscono. Quello che ci viene detto è molto chiaro: dobbiamo porre la nostra speranza nella forza e nell’attrattiva dell’Evangelo.

Il racconto inizia con una scena insolita.  Gesù è in piedi sulla sponda del lago, e la folla gli faceva ressa attorno per ascoltare la Parola di Dio. Non sono mossi dalla curiosità. Non si avvicinano per vedere prodigi. Vogliono solo ascoltare da Gesù la Parola di Dio.

Non è sabato. Non sono radunati nella vicina sinagoga di Cafarnao per ascoltare le letture che si leggono alla gente lungo l’anno. Non sono saliti a Gerusalemme per ascoltare i sacerdoti del Tempio. Quello che li attrae tanto è l’Evangelo del Profeta Gesù, rifiutato dagli abitanti di Nazareth.

Anche la scena della pesca è insolita. Quando di notte, nel tempo più favorevole per pescare, Pietro e i suoi compagni lavorano per conto loro, non ottengono alcun risultato. Quando, già giorno, gettano le reti confidando solo nella Parola di Gesù che orienta il loro lavoro, si produce una pesca abbondante, contro tutte le loro aspettative.

Sullo sfondo dei dati che rendono sempre più evidente la crisi del cristianesimo tra noi, c’è un fatto innegabile. La Chiesa sta perdendo inarrestabilmente il potere di attrazione e la credibilità che aveva solo qualche anno fa.

Noi cristiani veniamo esperimentando che la nostra capacità di trasmettere la fede alle nuove generazioni è sempre minore. Non sono mancati sforzi e iniziative. Ma, sembra, non si tratta solo né principalmente d’inventare nuove strategie.

È arrivato il momento di ricordare che nell’Evangelo di Gesù c’è una forza di attrazione che non c’è in noi. Questa è la domanda più decisiva: continuiamo a “fare cose” a partire da una Chiesa che va perdendo attrattiva e credibilità, o poniamo tutte le nostre energie nel recuperare l’Evangelo come unica forza capace di generare fede negli uomini e nelle donne di oggi?

Non dobbiamo porre l’Evangelo prima di tutto? La cosa più importante in questi momenti critici non sono le dottrine elaborate lungo i secoli, ma la vita e la persona di Gesù. La cosa decisiva non è che la gente venga a prendere parte alle nostre cose, ma che possa entrare in contatto con lui. La fede cristiana si risveglia solo quando le persone scoprono il fuoco di Gesù.

LA FORCE DE L’EVANGILE

José Antonio Pagola, Traducteur: Carlos Orduna, csv

Le récit d’une pêche surprenante et inattendue dans le lac de Galilée a été rédigé par l’évangéliste Luc pour encourager l’Eglise lorsqu’elle constate l’échec de tous ses efforts pour faire passer son message. Ce qui nous y est dit est très clair : il nous faut mettre notre espérance dans la force et dans l’attrait de l’Evangile.

La narration commence par une scène insolite : Jésus, debout au bord du lac, et « les gens qui s’attroupent autour de lui pour entendre la Parole de Dieu ». Ils ne sont pas venus attirés par la curiosité. Ils ne se rapprochent pas pour contempler des prodiges. Ils ne veulent qu’entendre la Parole de Dieu proclamée par Jésus.

Ce n’est pas un jour de Sabbat. Ils ne sont pas réunis dans la synagogue de Capharnaüm pour y entendre les lectures que l’on proclame devant le peuple tout au long de l’année. Ils ne sont pas non plus montés à Jérusalem pour écouter les prêtres du Temple. Ce qui les attire tant c’est l’Evangile du Prophète Jésus, celui que les habitants de Nazareth ont rejeté.

La scène de la pêche est aussi insolite. Lorsque Pierre et se compagnons travaillent à leur compte la nuit, moment le plus propice pour pêcher, ils n’obtiennent aucun résultat. Le jour, lorsqu’ils jettent leurs filets en mettant leur confiance en la Parole de Jésus qui oriente leur travail, ils obtiennent une pêche abondante, contrairement à toutes leurs attentes.

En toile de fond des données qui montrent de façon patente la crise du christianisme parmi nous, il y a un fait indéniable: l’Eglise perd de plus en plus son pouvoir d’attraction et la crédibilité qu’elle avait quelques années auparavant.

Nous, chrétiens, nous expérimentons que notre capacité à transmettre la foi aux nouvelles générations va en diminuant. Les efforts et les initiatives ne manquent pas. Mais il semble bien qu’il ne s’agit pas seulement et prioritairement d’inventer de nouvelles stratégies.

Le moment est venu de rappeler que l’Evangile de Jésus renferme une force d’attraction qui ne se trouve pas en nous. Voici la question la plus décisive : Faut-il continuer à « faire des choses » dans une Eglise qui perd de son attrait et de sa crédibilité, ou faut-il plutôt concentrer toutes nos énergies à retrouver dans l’Evangile la seule force capable d’engendrer la foi chez les hommes et chez les femmes de notre temps ?

Ne faut-il pas placer l’Evangile au premier plan de tout? En ces moments critiques, ce n’est pas l’ensemble des doctrines élaborées au long de siècles qui est le plus important mais la vie et la personne de Jésus. Ce qui est décisif, ce n’est pas que les gens viennent prendre part à « nos affaires » mais qu’elles puissent entrer en contact avec lui. La foi chrétienne ne se réveille que lorsque les personnes découvrent le feu de Jésus.

THE INSPIRATIONAL STRENGTH OF GOSPEL

Translation: Juan V. Fernández de la Gala e Isabel Calvo Donoso

The episode of this surprising, unexpected fishing trip on the Lake of Galilee has been written by the evangelist Luke just to encourage that early Church, especially when it felt disappointed because of the failure of all its efforts to spread Jesus’ message. What we are told is very clear: we have to put our hope just in the original appeal of the Gospel.

The story begins with an unusual scene. Jesus is standing on the banks of the Lake, and the people are crowding around in order to hear the word of God. They are not moved by curiosity. They don’t come to see wonders. They just want to hear the word of Jesus.

It is not Saturday. They are not gathered in the nearby synagogue of Capernaum to hear readings that are usually read to the people throughout the year. They have not gone to Jerusalem to listen to the priests of the Temple, but the Gospel of the Prophet Jesus, rejected by the inhabitants of Nazareth.

Even the fishing scene is also unusual. At night, in the supposed most favorable time for fishing, Peter and his companions had been working hard, but did not have any success at all. Early in the morning, just trusting the inspirational words of Jesus, they got an abundant catch against all expectations.

Nowadays, there is one undeniable fact about the Church: it is losing its formerly unstoppable power of attraction and the credibility that had only a few years ago.

Christians are aware of the fact that our capacity to transmit the faith to the new generations is declining. Some efforts and initiatives have been made. But, apparently, it is not just a question of making up new strategies.

Now it is the time to remember that there is a particular force of attraction in the Gospel of Jesus that cannot be found in ourselves. This is the most significant question: do we continue simply «doing things» in a Church that is losing attractiveness and credibility, or do we put all our energies on recovering the Gospel as the only force able to revive faith in present-day men and women?

Should we put again the Gospel into the foreground? The most important thing in these critical moments is not a heavy corpus of doctrine accumulated and dragged over the centuries, but the life and the person of Jesus themselves. The crucial point is not that people come and take part in our particular ideas and celebrations, but that they, with the Church’s witness, could come into contact with Him. Certainly, the true Christian faith can only be awakened when people discover the fire of Jesus.

EBANJELIOAREN INDARRA

José Antonio Pagola. Itzultzailea: Dionisio Amundarain

Lukas ebanjelariak Galileako aintziran gertatu den arrantzu harrigarri eta ustekabekoaren pasadizoa idatzi du, Elizari arnasa emateko, konturatu baita bere mezua aditzera emateko egin dituen ahalegin guztiek huts egin dutela. Oso argi dago esan diguna: ebanjelioaren indarrean eta erakargarritasunean ipini behar dugu geure esperantza.

Ezohiko eszena batez hasi du kontakizuna. Jesus zutik dago aintziraren ertzean, eta «jendea haren inguruan pilatzen ari da Jainkoaren Hitza entzuteko». Ez doa jendea ikusminez. Ez da hurbildu gauza miresgarriak ikusteko. Soilik, Jainkoaren Hitza entzun nahi du Jesusen ahotik.

Ez da larunbata. Jendea ez da bildu Kafarnaumeko hurbileko sinagogan, urtean barna herriari irakurri ohi zaizkion irakurgaiak entzuteko. Ez da igo Jerusalemera Tenpluko apaizei entzuteko. Jendea hartaraino erakartzen duena Jesus Profetaren Ebanjelioa da, Nazareteko herritarrek ukatua.

Ezohikoa da arrantzuaren eszena ere. Gauez, arrantzurako garairik egokienean, Pedrok eta lagunek, beren kontura lan egin dutenean, ez dute lortu inolako emaitzarik. Aldiz, egunez, haien lana norabidetzen duen Jesusen Hitzari kasu eginez sareak bota dituztenean, arrantzu ugaria lortu dute, uste zutenaren kontra.

Kristautasunak gure artean bizi duen krisialdia gero eta argiagoa bihurtzen duten datuen hondo-hondoan, bada ukaezineko gertaera bat: Eliza modu ezin gerarazian ari da galtzen duela urte batzuk zuen erakarmen- eta sinesgarritasun-ahala.

Kristauok esperimentatzen ari gara ezen gero eta txikiagoa dela belaunaldi berriei geure fedea eskualdatzeko geure ahalmena. Ez da falta izan ahaleginik eta ekimenik. Baina kontua ez datza, itxuraz, estrategia berriak asmatzean, ezta nagusiki ere.

Iritsia da unea gogoratzeko ezen Jesusen Ebanjelioak baduela guk geuk ez dugun erakartzeko indar bat. Horrenbestez, hau da galderarik funtsezkoena: erakarmena eta sinesgarritasuna galtzen ari den Elizatik «gauzak egiten» jarraitu behar al dugu ala geure indar guztia Ebanjelioa berreskuratzen ipini behar dugu, gaur egungo gizon-emakumeengan fedea sortzeko indarra hark bakarrik duela pentsatuz?

Ez ote dugu Ebanjelioa lehen mailan jarri behar? Gauzarik inportanteenak une kritiko hauetan ez dira mendeen joan-etorrian landu diren doktrinak, baizik Jesus bera eta haren bizitza. Garrantzizkoena ez da jendea gure gauzetan parte hartzera etortzea, baizik Jesusekin harremanetan jartzea. Kristau fedea esnatu, jendeak Jesusen sua aurkituko duenean bakarrik esnatuko da.

LA FORÇA DE L’EVANGELI

José Antonio Pagola. Traductor: Francesc Bragulat

L’episodi d’una pesca sorprenent i inesperada al llac de Galilea ha estat redactat per l’evangelista Lluc per infondre alè a l’Església quan experimenta que tots els seus esforços per comunicar el seu missatge fracassen. El que se’ns diu és molt clar: hem de posar la nostra esperança en la força i l’atractiu de l’Evangeli.

El relat comença amb una escena insòlita. Jesús s’està dret a la vora del llac, i «la gent s’apinyava al seu voltant per escoltar la paraula de Déu». No vénen moguts per la curiositat. No s’acosten per veure prodigis. Només volen escoltar de Jesús la Paraula de Déu.

No és dissabte. No estan congregats a la propera sinagoga de Cafarnaüm per sentir les lectures que es llegeixen al poble al llarg de l’any. No han pujat a Jerusalem a escoltar als sacerdots del Temple. El que els atrau tant és l’Evangeli del Profeta Jesús, rebutjat pels veïns de Natzaret.

També l’escena de la pesca és insòlita. Quan a la nit, l’hora més favorable per pescar, Pere i els seus companys treballen pel seu compte, no obtenen cap resultat. Quan, ja de dia, tiren les xarxes confiant només en la Paraula de Jesús que orienta el seu treball, es produeix una pesca abundant, en contra de totes les seves expectatives.

En el rerefons de les dades que fan cada vegada més palesa la crisi del cristianisme entre nosaltres, hi ha un fet innegable: l’Església està perdent de manera imparable el poder d’atracció i la credibilitat que tenia fa només uns anys.

Els cristians estem experimentant que la nostra capacitat per transmetre la fe a les noves generacions és cada vegada menor. No han faltat esforços i iniciatives. Però, pel que sembla, no es tracta només ni primordialment d’inventar noves estratègies.

Ha arribat el moment de recordar que en l’Evangeli de Jesús hi ha una força d’atracció que no hi és en nosaltres. Aquesta és la pregunta més decisiva: Seguim «fent coses» des d’una Església que va perdent atractiu i credibilitat, o posem totes les nostres energies a recuperar l’Evangeli com l’única força capaç d’engendrar fe en els homes i dones d’avui?

No hem de posar l’Evangeli en el primer pla de tot?. El més important en aquests moments crítics no són les doctrines elaborades al llarg dels segles, sinó la vida i la persona de Jesús. El decisiu no és que la gent vingui a participar en les nostres coses sinó que puguin entrar en contacte amb ell. La fe cristiana només es desperta quan les persones descobreixen el foc de Jesús.

A F0RZA DO EVANXEO

José Antonio Pagola. Traduciu: Xaquín Campo

O episodio dunha pesca sorprendente e inesperada no lago de Galilea foi redactado polo evanxelista Lucas para infundir alento á Igrexa cando experimenta que todos os seus esforzos por comunicar a súa mensaxe fracasan.

O que se nos di é moi claro: Temos de poñermos a nosa esperanza na forza e o atractivo do Evanxeo

O relato comeza cunha escena insólita. Xesús está de pé nas beiras do lago, e «a xente vaise apiñando ao seu redor para oíren a Palabra de Deus». Non veñen movidos pola curiosidade. Non se achegan para veren prodixios. Só queren escoitaren de Xesús a Palabra de Deus.

Non é sábado. Non están congregados na próxima sinagoga de Cafarnaún para oíren as lecturas que se len ao pobo ao longo do ano. Non subiron a Xerusalén a escoitaren aos sacerdotes do Templo. O que lles atrae tanto é o Evanxeo do Profeta Xesús, rexeitado polos veciños de Nazaret.

Tamén a escena da pesca é insólita. Cando de noite, no tempo máis favorábel para pescaren, Pedro e os seus compañeiros traballan pola súa conta, non obteñen resultado algún. Cando, xa de día, botan as redes confiando só na Palabra de Xesús que orienta o seu traballo, prodúcese unha pesca abundante, en contra de todas as súas expectativas.

No transfundo dos datos que fan cada vez máis patente a crise do cristianismo entre nós, hai un feito innegábel: a Igrexa está perdendo de modo imparábel o poder de atracción e da credibilidade que tiña fai só uns anos.

Os cristiáns vimos experimentando que a nosa capacidade para transmitirmos a fe ás novas xeracións é cada vez menor. Non faltaron esforzos e iniciativas. Pero, ao parecer, non se trata só nin primordialmente de inventar novas estratexias.

Chegou o momento de recordarmos que no Evanxeo de Xesús hai unha forza de atracción que non hai en nós. Esta é a pregunta máis decisiva: Seguimos «facendo cousas» desde un Igrexa que vai perdendo atractivo e credibilidade, ou poñemos todas as nosas enerxías en recuperarmos o Evanxeo como a única forza capaz de procrearmos fe nos homes e mulleres de hoxe?

Non temos de poñermos o Evanxeo no primeiro plano de todo? O máis importante nestes momentos críticos non son as doutrinas elaboradas ao longo dos séculos, senón a vida e a persoa de Xesús. O decisivo non é que a xente veña tomaren parte nas nosas cousas senón que poidan entrar en contacto con el. A fe cristiá só esperta cando as persoas descobren o lume de Xesús.

福音的力量

若瑟×安多尼帕戈拉. 译者: 宁远

当初期教会体验到他们为宣讲福音所做的所有的努力都失败了之后,为了激起团体的热情,圣史路加描述了加里肋亚湖畔获得巨大成就的捕鱼事件。他所要传达的信息非常明确:我们应该把希望放在福音本身的力量与吸引力上。

故事的开头是不寻常的。耶稣站在湖边,人们蜂拥而来为聆听天主的话。不是好奇心驱使他们前来,他们不是来看奇迹,而只是为聆听耶稣所宣讲的天主的圣言。这天不是安息日,他们没有聚集在葛法翁附近的会堂里听读经,那里常年为民众宣读经文,他们也没有前往耶路撒冷去聆听圣殿里的司祭们,真正吸引他们的是那被纳肋匝的邻居们所拒绝的先知耶稣的福音。

同样,捕鱼的场景也是不同寻常的。夜晚,正是捕鱼的最佳时间,然而,伯多禄与他的同伴们整夜辛苦,一无所获。白天,他们只是因了耶稣的话而撒网,却出乎意料地捕获了大量的鱼。

这深处的信息让我们越来越清楚地看到在我们基督徒中间存在的危机,有一个不容否认的事实:教会正不断地失去前几年还有的吸引力与可信度。我们深刻体验到我们向新生代传达信仰的能力正不断降低。人们不断努力并创新,可似乎,最首要的并不只是新的策略的问题。

是时候回忆起耶稣的福音有着我们身上所没有的吸引力。问题的关键是:我们继续在一个正逐渐失去吸引力与可信力的教会里“做事”呢,还是把所有的精力都集中在福音上,使它成为推动信仰的唯一力量?

我们不应该把福音放在所有的计划的首位上吗?在这样一个关键的时刻,最重要的并不是几千年来形成的训导,而是耶稣的人与他的生活。问题的关键不在于使人们认同我们,与我们做同样的事,而在于他们能够与耶稣相联系。只有当人们发现耶稣的热火时,基督徒的信仰才能觉醒。